Το πλαστικό καλούπι είναι μια συντομογραφία για ένα συνδυασμένο καλούπι που χρησιμοποιείται για χύτευση με συμπίεση, χύτευση με εξώθηση, χύτευση με έγχυση, χύτευση με εμφύσηση και χύτευση με χαμηλό αφρό.Οι συντονισμένες αλλαγές των κυρτών και κοίλων καλουπιών και του βοηθητικού συστήματος καλουπώματος μπορούν να επεξεργαστούν μια σειρά από πλαστικά μέρη διαφορετικών σχημάτων και διαφορετικών μεγεθών.Τα πλαστικά καλούπια είναι η μητέρα της βιομηχανίας και οι κυκλοφορίες νέων προϊόντων περιλαμβάνουν πλέον πλαστικά.

Περιλαμβάνει κυρίως ένα θηλυκό καλούπι με μεταβλητή κοιλότητα που αποτελείται από ένα συνδυασμένο υπόστρωμα θηλυκού καλουπιού, ένα συστατικό θηλυκού καλουπιού και ένα συνδυασμένο χαρτόνι με θηλυκό καλούπι, και ένα συνδυασμένο κυρτό υπόστρωμα καλουπιού, ένα κυρτό εξάρτημα καλουπιού, ένα συνδυασμένο χαρτόνι αρσενικού καλουπιού, ένα συστατικό κοπής κοιλότητας και Διάτρηση με μεταβλητό πυρήνα που αποτελείται από σύνθετες πλάκες πλευρικής κοπής.
Για να βελτιωθεί η απόδοση των πλαστικών, διάφορα βοηθητικά υλικά, όπως πληρωτικά, πλαστικοποιητές, λιπαντικά, σταθεροποιητές, χρωστικές κ.λπ., πρέπει να προστεθούν στο πολυμερές για να γίνουν πλαστικά με καλή απόδοση.

1. Η συνθετική ρητίνη είναι το πιο σημαντικό συστατικό των πλαστικών και η περιεκτικότητά της σε πλαστικά είναι γενικά 40% έως 100%.Επειδή το περιεχόμενο είναι μεγάλο και η φύση της ρητίνης συχνά καθορίζει τη φύση του πλαστικού, οι άνθρωποι συχνά θεωρούν τη ρητίνη ως συνώνυμο του πλαστικού.Για παράδειγμα, συγχέετε τη ρητίνη χλωριούχου πολυβινυλίου με τα πλαστικά από πολυβινυλοχλωρίδιο και τις φαινολικές ρητίνες με τα φαινολικά πλαστικά.Στην πραγματικότητα, η ρητίνη και το πλαστικό είναι δύο διαφορετικές έννοιες.Η ρητίνη είναι ένα μη επεξεργασμένο ακατέργαστο πολυμερές που δεν χρησιμοποιείται μόνο για την κατασκευή πλαστικών, αλλά και πρώτη ύλη για επιστρώσεις, κόλλες και συνθετικές ίνες.Εκτός από ένα πολύ μικρό μέρος πλαστικών που περιέχει 100% ρητίνη, τα περισσότερα πλαστικά απαιτούν άλλες ουσίες εκτός από τη ρητίνη του κύριου συστατικού.

2. Το Filler Filler ονομάζεται επίσης filler, το οποίο μπορεί να βελτιώσει την αντοχή και τη θερμική αντίσταση των πλαστικών και να μειώσει το κόστος.Για παράδειγμα, η προσθήκη σκόνης ξύλου στη φαινολική ρητίνη μπορεί να μειώσει σημαντικά το κόστος, καθιστώντας το φαινολικό πλαστικό ένα από τα φθηνότερα πλαστικά, ενώ παράλληλα βελτιώνει σημαντικά τη μηχανική αντοχή.Τα υλικά πλήρωσης μπορούν να χωριστούν σε δύο τύπους: οργανικά πληρωτικά και ανόργανα πληρωτικά, τα πρώτα όπως αλεύρι ξύλου, κουρέλια, χαρτί και διάφορες ίνες υφάσματος και τα δεύτερα όπως ίνες γυαλιού, γη διατόμων, αμίαντος και αιθάλη.

3. Πλαστικοποιητές Οι πλαστικοποιητές μπορούν να αυξήσουν την πλαστικότητα και την ευελιξία των πλαστικών, να μειώσουν την ευθραυστότητα και να κάνουν τα πλαστικά ευκολότερα στην επεξεργασία και στο σχήμα τους.Οι πλαστικοποιητές είναι γενικά οργανικές ενώσεις υψηλού βρασμού που είναι αναμίξιμες με τη ρητίνη, μη τοξικές, άοσμες και σταθερές στο φως και τη θερμότητα.Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενοι είναι οι φθαλικοί εστέρες.Για παράδειγμα, στην παραγωγή πλαστικών πολυβινυλοχλωριδίου, εάν προστεθούν περισσότεροι πλαστικοποιητές, μπορούν να ληφθούν μαλακά πλαστικά από πολυβινυλοχλωρίδιο.Εάν δεν προστεθούν καθόλου ή λιγότεροι πλαστικοποιητές (ποσότητα <10%), μπορούν να ληφθούν άκαμπτα πλαστικά από πολυβινυλοχλωρίδιο.

4. Σταθεροποιητής Για να αποφευχθεί η αποσύνθεση και η φθορά της συνθετικής ρητίνης από το φως και τη θερμότητα κατά την επεξεργασία και τη χρήση και για να παραταθεί η διάρκεια ζωής, πρέπει να προστεθεί σταθεροποιητής στο πλαστικό.Συνήθως χρησιμοποιούνται το στεατικό και η εποξειδική ρητίνη.

5. Χρωστικές Οι χρωστικές ουσίες μπορούν να κάνουν τα πλαστικά να έχουν διάφορα φωτεινά και όμορφα χρώματα.Συνήθως χρησιμοποιούνται οργανικές βαφές και ανόργανες χρωστικές ως χρωστικές.

6. Λιπαντικό Ο ρόλος του λιπαντικού είναι να εμποδίζει το πλαστικό να κολλήσει στο μεταλλικό καλούπι κατά τη χύτευση, και ταυτόχρονα να κάνει την επιφάνεια του πλαστικού λεία και όμορφη.Τα λιπαντικά που χρησιμοποιούνται συνήθως περιλαμβάνουν το στεατικό οξύ και τα άλατά του ασβεστίου και μαγνησίου.Εκτός από τα παραπάνω πρόσθετα, στο πλαστικό μπορούν να προστεθούν και επιβραδυντικά φλόγας, αφριστικοί παράγοντες, αντιστατικοί παράγοντες κ.λπ.